Auteur: DB

db-531 NL

Україна

Wat geen daglicht verdroeg, begon al in de donkerheid. Nog vóór het krieken van de dageraad sloeg hij meedogenloos zijn broeder zonder grenzen…

Maar zo min hij de geschiedenis kan herschrijven, zo min hield hij Zíjn zon tegen in haar opgang over bozen en goeden – van Lviv tot Novosibirsk.

Eigenlijk had hij al vóór het ochtendgloren, de strijd geheel verloren. Gisteren, heden én morgen.

Want als straks de Dageraad aanbreekt, zal grenzeloos Recht geschieden. Door hét Licht dat overwon, zal Vrede zegevieren.

’t Blijft evenwel donker voor wie hier géén Licht (ver)droeg.

Господи, помилуй *

* Heere, ontferm U.

db-529 NL

’t Is aaltij wè (1/12)

Voor wie het Bossche Brabants niet machtig is: ’t Is altijd wat. Nu behoef je daarvoor niet persé in januari te verjaren, maar het vormt de aftrap voor een nieuwe serie felicitaties. Ditmaal telkens voorzien van een zelf vastgelegde Bossche waarneming in zwart-wit. BW in b/w dus.

Dat het altijd wel wat is, heeft overigens ook een aardige keerzijde. Tenminste, als je er oog voor hebt. Of krijgt.

Het overkwam mij toen ik, net in het Bossche wonend, dit gevelbordje tegenkwam.

“Ze kennen mij hier ook al”, dacht ik – en kreeg spontaan een glimlach.

Van harte!

db-528 (NL)

Matthias (12/12)

Na Christus’ Hemelvaart pas werd de lege plaats van de verrader onder de apostelen, Judas Iskariot, weer vervuld. Matthias werd door de Hemel aangewezen en “met algemene toestemming tot de elf apostelen gekozen.” (Hand. 1:26).

Lege plaatsen: ze werden ook in het afgelopen jaar gevoeld. Soms heel dichtbij, soms op grotere afstand. De Heere mocht de roepstemmen heiligen, de lege plaats(en) met Zichzelf vervullen en nabestaanden troosten en sterken.

Dat laatste wens ik overigens ook de december-jarigen van 2021 toe, daar wij immers ‘zwak van moed en klein van krachten’ blijven – hoe jong of oud we ook werden.

db-525 NL

Ondersteuningsbijdrage

Vooralsnog voor een periode van DV vier jaar zal de Hersteld Hervormde Kerk, met ingang van deze maand november, maandelijks een ondersteuningsbijdrage aan ondergetekende uitkeren.

Middellijk wil de HHK hiermee zijn betrokken- en verbondenheid mijnerzijds tot uitdrukking brengen, hopend dat het mag bijdragen aan de verbetering van mijn welzijn.

Daarvoor past allereerst dank en verootmoediging jegens de Heere, Die harten neigde.

Hij zorgde ook in de moeilijke jaren (waarin de kerk(mens) menigmaal teleurstelde) voor levensonderhoud en zoveel meer. Middellijk ook door gewaardeerde (anonieme) handreikingen van (on)bekenden.

Voor een ontmoedigde en gedeprimeerde emeritus: een onverdiend voorrecht. Over “Thanksgiving” gesproken…! 🙏

db-524 NL

Bastiaan Johannis Van der Vlies (1942-2021)

Met ontroering kwam het bericht binnen. Van der Vlies is uit de tijd…

‘Om stil te berusten in Uw beleid’ – ik hoor hem dit zinnetje aan mijn eigen ziekbed van destijds nog bidden. Ernstig, hartelijk en betrokken. Vermoedelijk wilde ouderling Van der Vlies er zijn gekreukelde predikant (ook) wat in meegeven.

Iets wat ik pas veel later (enigszins) leerde gewaarworden: dat als het mij uit de hand loopt, er Iemand Boven staat, Die het nooit uit de Hand loopt.

Moge de Heere dát de rouwdragende familie bij dit grote verlies, tot troost, doen ondervinden.