Categorie: NL

db-517 NL

Thomas (7/12)

Wat was hij op die vrijdag veel kwijtgeraakt: zijn Heere en Meester. Het Paasevangelie was voor hem te groot. Nooit zou hij het geloven! Tenzij hij Zijn handen en zijde zou zien en voelen…

Toen de Levende voor hem stond, leed zijn ongeloof schipbreuk en kon hij alleen nog maar antwoorden: ‘mijn Heere en mijn God.’

Ondanks zichzelf – en dankzij het lijden, sterven en de opstanding van zijn Meester – kreeg Thomas (weer) zicht op Hém, Die hem nooit uit het oog verloren of losgelaten had.

Aan Thomas’ vasthoudende Heere, God en Zaligmaker, beveel ik de juli-jarigen hartelijk aan. Proficiat!

(c) pixabay(dot)com

db-515+516 (NL)

pride

’t Is niet alleen de dwaas met z’n boos gemoed (Psalm 14:1 ber.) die mij ervoor doet terugdeinzen om trots te zijn. Méér nog het feit dat ik zo anders ben dan mijn goede Schepper het oorspronkelijk, volmaakt bedoelde.

Door de zondeval (Genesis 3) leef ik in een gebroken, onvolkomen, zondige werkelijkheid. Ben ik niet de volmaakte man die ik, voor mijn Schepper en mijn naaste, zou behoren te wezen. Gaat m’n weg niet over rozen, maar doornen, distels, met raadsels, rafels, en depressies.

Anderen (met eender of alternatieve gebrokenheid, of zelfs met balk in eigen oog) geeft dat beslist GÉÉN vrijbrief om mij daarom voor ‘t hoofd te stoten, op ‘t hart te trappen, of met de pressie in wanhoop doen ont-aarden…

Maar ik, ik ben niet trots omdat ik ‘zo’ ben. Heb ook niets te vieren. Wel te dragen, en te vragen:

“Heere, God van Noach,

en van de boog die gezien wordt in de wolken,

laat om Jezus’ wil:

géén trots, maar een nederig gemoed,

géén dwaze hovaardij, maar arm-makende genade,

géén ijdele fierheid, maar Uw Kracht in zwakheid,

géén (zonde)schuld, maar vergeving,

géén ondanksloon, maar ware dankbaarheid,

ook over mij (en ons) Uw reddingscepter zwaaien.”

db-514 NL

Bartholomeus (6/12)

Zijn afkomst wijst op het leven buiten het paradijs. Als ‘zoon van Tholmai’ (Tholmai betekent ‘ploeger’) zal hij geweten hebben hoeveel zweet het kostte om te ploegen voor uiteindelijk een stukje brood (vgl. Gen. 3:19).

Misschien dat ook de jarigen van juni zich daarin wel herkennen. Druk, druk, druk…. op, in en met de aarde. Wat vergt dat véél, ook bij het ouder worden. En een paradijs(je) wordt ’t nooit…

Gelukkig volk, wat – met Bartholomeus – mag weten van dat andere land. Voor mensen die (geestelijk) uitgeploegd raakten. Bereid door de sterke Hand van Israëls Ontfermer.

Juni-jarigen: van harte toegewenst!

db-513 NL

Filippus (5/12)

Afkomstig uit het ‘vishuis’ (betekenis van Bethsaida), zal hij heel wat vis verhandeld hebben zien worden. Echter, wat onder en door de handen van Zijn Meester geschiedde, zoals de wonderbare spijziging (Joh. 6:1-12), was van een andere orde.

Toch zal dat in Filippus’ leven niet het grootste wonder geweest zijn. Dat was het feit dat de Heere Jezus hem vond, wegriep uit het ‘vishuis’ en dat Hij ook zijn Heere, Meester en Heiland wilde zijn.

Zó gevonden te worden, aan en uit Zijn Hand te leven, dat wens ik ook de jarigen der meimaand van harte toe. Proficiat!

db-512 NL

Als de Hemel naar beneden komt…

Dan is het laatste glas getapt, de laatste bal getrapt en de laatste grap gegrapt. De laatste preek besproken, de laatste klok gegoten, en de laatste pijl geschoten.

Dan gaat álles op slot. Voorgoed. Van hof tot horeca. Met huis en haard. Van Godshuis tot afgodstempel.

Alles zal vergaan.

Dan heffen de armen van geest, de treurenden, de reinen van hart het hoofd op. Een schare, niet te tellen – uit alle geslachten, talen, volken en natiën – wordt dan door de Hemel Thuisgehaald.

Dan is Gods Deur gesloten. Ben ik al binnen of nog buiten….?

db-511 NL

Jakobus en Johannes (3+4/12)

‘Boanérges’ (zonen des donders), heeft de Heere Jezus deze twee zonen van Zebedeus genoemd. Volgens de kanttekeningen op de Statenvertaling (bij Markus 3:17) was dit ‘vanwege hun bijzonderen ijver en doordringende kracht in het prediken.’

Met de jaren kunnen wij aan ijver en kracht heel wat inboeten. Soms door desillusies en ontgoocheling, soms omdat de krachten ‘gewoon’ minder worden.

Dat de jarigen van maart en april, evenals deze twee apostelen, dicht bij de Bron zouden mogen leven, en uit Hem kracht zouden mogen putten, ook voor het nieuwe levensjaar.

Enigszins verlaat, maar alsnog van harte proficiat!

db-509 NL

Zeven

Of het wel veilig was? Daar had ik zo mijn twijfels over, maar juist daarom moest het. Van Hogerhand gedrongen. De naaste ten nutte – gebonden aan Schrift en belijdenis.

Formeel bleek het veilig. Niemand waagde zich eraan conform Matth. 18:15.

Informeel brak een hel los, vol geschreeuw, intimidatie, leugen en bedrog. Eigen werken des duivels (vgl. HC zondag 43).

En die formele veiligheid dan? Die keek weg toen ik – tegen kerk- en scheppingsorde in – gekielhaald werd…

Dat ik in die zeven jaren niet verging, dank ik alléén aan de Heere, Die vasthield – zelfs toen ik overmand werd door de( )pressie.

RD 29-04-2014

db-508 NL

Polder-Licht

Neêrlands polder ligt er gehavend bij. Met de verkiezingsuitslag heeft het land zich nog verder op het heilloos spoor van de achteruitgang begeven.

Nog even en dan zal het (wellicht) weer zo zijn, zoals het vóór Willibrord en Bonifatius was: een donker stuk laagland, vol on- en bijgeloof. Alsof het Evangelie er nooit toe wist door te dringen…

Nóg is het niet zover, want morgen – de rustdag – mag het Licht zelfs in de polderlaagte nog verkondigd worden. Dan wordt de Stem van het Water des Levens, met Zijn eeuwige Zegen, gevreesd, aanbeden en gehoord.

Deo volente – want HIJ regeert!

db-506 NL

Oranje boven?

Het lijkt tamelijk geruststellend om het staatkundig gereformeerde oranje bovenaan te zien verschijnen na het invullen van diverse stemhulpen – de ongemakkelijke incluis.

Toch is een rood kruisje bij het oranje van lijst 11 voor mij steeds minder vanzelfsprekend geworden.

Het dilemma? Terecht geeft de partij hoog op van de scheppingsorde. Maar in de praktijk worden de eigen beginselen, juist op dit punt, niet gehandhaafd of gepraktiseerd. Dat wringt…

Tegelijk moge het maar een aansporing zijn, om het van Hoger dan oranje (of wat ook) te verwachten. Als kleuren vervagen, blijft Hij Dezelfde, Die leeft én regeert in eeuwigheid!