Categorie: NL

_{(c) pixabay (dot) com}

db-539

VIII-baan

Eindeloos lijkt de traumatische achtbaan waarin ik, woorden gevend aan het onuitsprekelijke, terechtkwam.

Uit menig schijnvroom hart (k)welden kwade gedachten, doodslagen, boosheden, bedrog, lastering, hovaardij en onverstand op.

Aan wal schreeuwden beste stuurlui, dat ik het schip (ook) maar moest verlaten. Alsof dat een optie is als je van een ongelukkige kerkelijke arbeidsongeschiktheidsvoorziening afhankelijk bent…

Acht jaar achtbaan. Met gebreken en tekorten.

Een wonder – géén verdienste – dat ik ondanks alle pressie, modder én depressies niet voorgoed uit de bocht gevlogen ben.

_____

Link naar het coming-out artikel van destijds:

https://www.rd.nl/artikel/558893-zwijg-niet-langer-over-homoseksualiteit

db-534

Stemwijzer?

Nooit eerder stond er zoveel ‘links’ bovenaan. Van schrik meteen online maar een andere stemhulp geraadpleegd, maar de uitkomst bleef onveranderd link(s)…

Wat nu?

Eer ik mijn kruisje ter linkerzijde zet, zullen de binnenstadse Dieze, de Maas en het Máximakanaal toch wel moeten opdrogen…

Er is namelijk één ander Kruis wat links verhinderd: dat van de levende Christus.

Als ik bij Hem te rade ga, zal ik nooit vóór de dood kunnen kiezen. Evenmin voor de lobby’s, hobby’s of de hypes van de dag – linksom noch rechtsom.

Wees daarom, ook lokaal, wijzer dan mijn stemwijzer: vergeet de Gekruisigde niet!

db-533 NL

Biddag in oorlogstijd

Voor vrede: overal waar men als een olifant op klompen binnenviel. Én daar waar men op muiskleine kousenvoetjes infiltreerde om te krijgen tegen recht en orde.

Voor warmte: overal waar kou geleden wordt. Én daar waar het eigen ego verkilt uit gebrek aan medemenselijkheid.

Voor dienaars van het volk: overal waar ze zich gezamenlijk verschuilen moeten. Én daar waar ze in hun eentje achter meterslange tafels tronen.

Tenslotte naast visserij, gewas en arbeid: voor wat niet in woorden vatbaar is. Én toch als een zucht naar Boven hijgt.

In ‘t huis van Zíjn gebed – om Jezus’ wil.

db-532 NL

Bossche bomen

Eens waren met ze met velen, nu zijn er nog zes over. Alle zes hebben ze de februarimaand doorstaan.

De eersten sneuvelden vermoedelijk ooit bij het aanleggen van een weg, anderen werden door de hemelse Landman gerooid.

Uit het ‘niets’ steekt soms een storm op. Worden mensen door natuurgeweld geveld, of – ook dat was februari – op het slagveld van een oorlog ín Europa.

Niets ‘booms’ is ons vreemd…?

Toch wel, want bomen hebben géén Schuilplaats. Ons mensen wordt Hij nog aangewezen – voor goede en voor kwade dagen.

Wie jarig was (of niet): bij Hem te mogen wortelen toegewenst!

db-530 NL

#Onverdeeldopen

Of ik ook getekend heb? Nee, al lijkt het een sympathieke petitie. Want ook ik ben niet voor de QR/2/3G-maatschappij. Bovendien ben ik, als niet-covid19gevaccineerde, het wekelijkse testen wel een beetje moe – al ga ik die ‘tweede mijl’ vrijwillig voor mijn zorgverleners.

Maar onverdeeld open? Dat gaat veel te ver.

Zeker omdat ook de zondag (rustdag vanwege Christus’ opstanding) ermee gemoeid is. Dan is ‘onverdeeld dicht’ geboden voor alle niet-noodzakelijke gelegenheden. Behalve daar waar de ware Rust verkondigd en geschonken wordt.

In dat Licht kan er ook van maandag tot en met zaterdag het nodige dicht. Onverdeeld. Vóór Nederland!

db-526-NL

Simon Kananítes (11/12)

‘Dat is, ijveraar (…)’, zo zeggen de Kanttekenaren op onze dierbare Statenvertaling. Geen onsympathieke bijnaam, want een ijveraar schijnt vlijtig. Maar daarmee is de zaak waarvoor gestreden wordt, nog niet de goede!

Er wordt wat gewedijverd voor ideologieën en overtuigingen. Niet zelden met eigen ego’s als oogmerk.

Simon had het afgeleerd om voorop te lopen. Hij mocht en moest zíjn wapens inleveren.

Er kwam liefde-ijver voor in de plaats. Ingewonnen en overwonnen door Christus, Die door de ijver van (en voor) Gods huis verteerd werd.

Moge die Liefde-geur, ook de jarigen van november, tot dé ware Liefde-ijver nopen!

db-523 NL

Lebbeüs (10/12)

Volgens de evangelisten Mattheüs en Markus werd hij ook ‘Thaddeüs’ genoemd, terwijl Lukas en Johannes hem als ‘Judas’ vermelden.

Uit Jezus’ antwoord op zijn vraag (Joh. 14:22) blijkt, dat er door de wereld een scheidslijn loopt. Er zijn mensen die Hem liefhebben en Zijn Woord bewaren, en er zijn mensen voor wie dat niet geldt.

Bij de eersten maken Vader en Zoon (door de Heilige Geest) woning. Niet voor even, maar blijvend, eeuwig. De anderen zullen dat ontberen en missen…

Door de drieenige God genadig opgezocht te worden, dát wens ik de jarigen van oktober van harte toe.

db-522 NL

Oma Burggraaf (1922-2021)

Op de leeftijd van negenennegentig-en-een-halfjaar kwam gisteren het einde van haar aardse leven. Als derde van onze grootouders, werd ook zij opgeroepen om voor haar Schepper te verschijnen.

“(…) opdat zij dit leven (hetwelk toch niet anders is dan een gestadige dood) om Uwentwil getroost verlate, en ten laatste dage voor den rechterstoel van Christus, Uw Zoon, zonder verschrikken moge verschijnen, door Hem, onzen Heere Jezus Christus (…)” *

Dat gebed (vermoedelijk schier een eeuw geleden uitgesproken bij de Heilige Doop) moge ons als nabestaanden aansporen om – bijtijds! – de enige troost te zoeken bij de Goede Herder.

*) Doopformulier.

db-521 NL

Jakobus

‘De zoon van Alfeüs.’ Dat is zo ongeveer het enige wat we over deze apostel (niet te verwarren met de gelijknamige apostel, zoon van Zebedeüs) in de Bijbel kunnen lezen. En wie Alfeüs was, blijft voor ons ook onbekend.

Wel weten we, dat ook deze Jakobus een gezondene van de Zoon van God was. Van ‘van Alfeüs’ (en Adam) was hij ‘van Jezus’ geworden – geestelijk en door het geloof.

Dát hebben ook de jarigen van september nodig: om ‘van Jezus’ te worden, naar ziel en lichaam beide. Die enige troost, ook bij de vermeerdering der jaardagen, van harte toegewenst!

db-520 NL

Mattheüs

‘Volg Mij’*, zo werd hij geroepen. Niet om te blijven wie/wat/waar hij was, namelijk een verachte belastinginner op kantoor bij de Romeinse bezetter. Maar om, Hém volgend, van penning-inner tot uitdeler/verkondiger van de menigerlei genade van God te worden.

Misschien zaten wij ook wel in ons ‘tolhuis’ op onze verjaardag. Meer met het aardse bezig, dan God en het Hemelse te betrachten….

Wat kunnen we elkaar als jarigen van augustus dan beter toewensen, dat ook wij zondaars, Zijn roepstem daadwerkelijk ter harte zouden (mogen) nemen? Opdat niet keizer Augustus, maar Christus Tafel-Heere in/over ons nieuwe levensjaar zij. Van harte!

* Matth. 9:9.