db-479 40

(c) pixabay(dot)com

db-479 (NL-D-ENG)

40

Ja, er staat vandaag een 4-tje voor. Aparte gewaarwording. Er zijn tijden geweest dat ik niet gedacht had het te halen. Ook diepten waarin ik het zelfs niet wilde of aankon…

Een en ander heeft sporen achtergelaten. Diepe, inktzwarte groeven, krassen op de ziel, trauma’s die je menselijk gesproken niet meer te boven komt.

Na veertig lange jaren, kwam er ooit een einde aan de woestijntocht van het volk Israël. Een machtige Hand en een uitgestrekte Arm bracht hen thuis.

Wat de toekomst mij nog brengt, is onbekend. Moge het Dezelfde Hand zijn, Die leidt, beschermt en eenmaal Thuisbrengt!

DEUTSCH

40

Ja, es steht ab heute eine Vier davor. Ein merkwürdiges Erkenntnis. Es gab Zeiten, da dachte ich es nicht bis dahin zu schaffen. Auch Tiefen worin ich es weder wollte noch konnte…

All dem hat Spuren hinterlassen. Tiefe, rabenschwarte Gruben, Kratzer auf der Seele, Traumata die man menschlicher weise nicht mehr überwinden wird.

Nach vierzig langen Jahren, kam einmal das Ende der Reise des Volkes Israel durch die Wüste. Ein mächtiger Hand, ein ausgestreckter Arm brachte sie Heim.

Was die Zukunft mir noch bringen wird, ist unklar. Aber es möge Dieselbe Hand sein, Die führt, schützt, und einmal Daheimbringt.

ENG

40

Yes, from today on there’s a four standing at front. An unusual feeling. There have been times when I didn’t think I’d made it this far. Also depts in which I didn’t even want or could…

All that has left traces. Deep, inky black grooves, scratches on the soul, traumas which you can never overcome, humanly speaking.

After forty long years, the desert-journey of the people of Israel once ended. A mighty Hand and an outstretched Arm brought them home.

What the future holds for me is unknown. May that same Hand guide, protect and once bring me Home!